به بهانه ی ورود فیلم قندون جهیزیه به سینمای خانگی/ قندون جهیزیه را هم در سفره ی رسانه ای خود بگنجانید
اکران فیلم قندون جهیزیه ساخته ی علی ملاقلی پور همزمان شد با اکران فیلم محمد رسول الله(ص) و همین موضوع باعث شد تا این فیلم برخی از سالن های نمایش خود را از دست بدهد و از آن مهمتر در سایه ی فیلم محمد(ص) قرار گیرد و کمتر دیده شود. موضوعی که ناراحتی شدید کارگردان فیلم را نیز در برداشت و باعث شد وی به انواع و اقسام اعتراضات دست بزند از جمله پریدن وسط بازی فوتبال تیم ملی ایران. تا قبل از دیدن فیلم نظری در مورد آن نداشتم اما بعد از دیدن آن تصمیم گرفتم تا این یادداشت را بنویسم.
ابتدا از نام فیلم بگویم که هیچ ارتباطی با موضوع فیلم ندارد و یا حداقل من ارتباطی بین قندون جهیزیه و موضوع فیلم پیدا نکردم. اگر شما پیدا کردید، خوشحال می شوم بگویید. این فیلم از جمله فیلم هایی است که می توان باخیال راحت همراه خانواده به تماشای آن نشست درست برخلاف فیلم های مصطفی کیایی که فقط برای یک قشر خاص و محدود قابل دیدن است.
درست است که موضوع فیلم یعنی قضاوت زودهنگام، موضوع جدیدی نیست اما نحوه ی بیان و داستان فیلم و توأم بودن آن با چاشنی طنز از جمله ویژگی های مثبت و بارز آن است.
قندون جهیزیه فیلمی است که می تواند به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار کند و تا انتهای فیلم نیز این ارتباط حفظ می شود. توصیه می کنم اگر این فیلم را تاکنون ندیده اید حتماً فرصتی بگذارید و تماشایش کنید شاید بدین ترتیب قندون جهیزیه بتواند حقش را این بار از سینمای خانگی بگیرد.
