نویسنده: محمدرضا چاوشی
سالهای زیادی میگذرد از زمانی که حضرت امام، از صدا و سیما به مثابه دانشگاهی عمومی یاد کردند که وظایف خطیری از جمله آموزشهای صحیح به مردم را بر عهده دارد اما آیا طی این سالها صدا و سیما توانسته است به آنچه مدنظر بنیانگذار انقلاب و رهبر معظم انقلاب بوده است نزدیک شود؟ آیا صدا و سیما در مسیری صحیح حرکت میکند؟ یکی از مهمترین بخشهای تلویزیون که مخاطبان زیادی هم دارد فیلمها و سریالهای آن است اما با وجود گذشت دهها سال و علی رغم اینکه موضوعات بسیار زیاد و جذابی وجود دارد که تا کنون به آن پرداخته نشده است شاهد آن هستیم که عمده سریالها و فیلمهای ایرانی موضوعی ندارند جز ازدواج و عشق و عاشقی و یا بچهدار شدن! هرکس نداند فکر میکند تسهیلات ازدواج و بچهدار شدن در این کشور موج میزند و جوانان مشکلی ندارند برای ازدواج جز اینکه از سوی رسانهها ترغیب شوند. از آن اسف بارتر اینکه علاقه خاصی به فضاهای بسته و خانه وجود دارد طوری که اگر احیاناً در فیلمی جلوههای ویژه وجود داشته باشد جای تعجب دارد. یاللعجب از مدیران سیما که هر سریالی میسازند جمع میشوند و مراسم تقدیر و تشکر از عوامل سازنده برگزار میکنند. از آن جایی که مشت نمونه خروار است بگذارید نگاهی کوتاه داشته باشیم به یکی از جدیدترین این آثار. اخیراً شاهکاری دیگر از گروه فیلم و سریال یکی از شبکهها رونمایی شده است به نام سریال «پرستاران» آن هم با مشارکت وزارت بهداشت و درمان. با وجود اینکه سازندگان این فیلم الگوی موفقی همچون سریال استرالیایی پرستاران را که پیش از این از تلویزیون پخش شده بود پیش رو داشتند اما بازهم همان رویهی فیلم های ایرانی را پیش گرفتند. در این فیلم دانشجوی پرستاری به نام کامران وجود دارد که عاشق دانشجوی پرستار دیگری به نام سمیرا است. این در حالی است که سمیرا با پسردایی خود نامزد است اما او را نمیخواهد. علاوه بر این، پزشکی دیگر وجود دارد به نام آقای پازوکی که در بخش اورژانس کار میکند و قصد ازدواج با خانم عزتی پرستار همان بخش را دارد. سمیه پرستار دیگری است که از همسرش طلاق گرفته و پسر یکی از بیماران از او خوشش میآید و به خواستگاری او میرود. اما نویسنده و کارگردان به این جا بسنده نمیکنند! در ادامه شاهد آن هستیم که پسر یکی از پرستاران ارشد که خانم ساجدی نام دارد درگیر عشق و عاشقی با دختری است که آن دختر او را نمیخواهد و قصد ازدواج با پسر دیگری را دارد. به زوج دیگری نیز در فیلم پرداخته شده است که در شرف بچهدار شدن هستند. آری تمام این مطالب که خواندید مربوط به سریال پرستاران بود! به نظر میرسد حداقل کاری که میشد انجام داد تا به پرستاران اجحاف نشود این بود که نام سریال را از «پرستاران« به «خواستگاران» تغییر میدادند. آری انگار ترک عادت موجب مرض است. اندک فیلمهایی هم که موضوعی متفاوت دارند خواسته یا ناخواسته در این چرخه هضم میشوند و به ندرت شبیه شان ساخته میشود. امید که روزی برسد آمد و رفتنهای مدیران سیما و قیچی کردن ربان های افتتاح شبکهها، تغییری را نیز در عرصه فیلم و سریال به همراه بیاورد.