امروز که داشتم فصل اول کتاب آینه جادو اثر شهید آوینی را می خواندم به مطالب جالب و قابل توجهی برخورد کردم نظیر اینکه جذابیت از شروط لازم و جدایی ناپذیر سینما و فیلم است اما شرط کافی نیست و نباید هدف قرار بگیرد. ایشان جاذبه های کاذب، نظیر وهم و شهوت و... را منافی آزادی و اختیار و رشد کمال طلبانه ی مخاطب به سوی حق می داند. ایشان ضمن نکوهش فیلم سازانی که از ضعف های بشری برای جذب مخاطب استفاده کرده اند، تاریخ سینما را تاریخ این سوء استفاده معرفی می کند. این نکته نیز حائز اهمیت است که باید تماشاگر را فردی صاحب عقل و اراده و حریت ذاتی دانست و به جذابیت اصالت نداد بلکه از آن به عنوان وسیله ای برای رسیدن به شکوفایی فطری استفاده کرد.
توصیه می کنم حتماً این کتاب را هرچند گذری بخوانید